به گزارش افق جنوب، آنچه در سالهای اخیر برای انسانها گمانهزنیها و نگرانیهایی را ایجاد کرده، بارها در سینمای جهان به تصویر کشیده شده است؛ سال ۲۰۱۳، درست پس از گذشت دو سال از معرفی دستیار هوشمند اپل، “siri” بود که عاشقانهای متفاوت (به نویسندگی و کارگردانی اسپایک جونز) به نمایش درآمد؛ «تئودور» (واکین فینیکس)، مردی که کارش نوشتن نامههای عاشقانه برای متقاضیانی است که قادر به نگارش چنین نامههایی نیستند و در پایان رابطه عاطفی با همسر خود قرار دارد، عاشق «سامانتا»، سیستم عامل (دستیار هوشمند) جدید خود میشود، در این رابطه عاطفی دوطرفه «سامانتا» از «تئودور» میآموزد، از واکنشها و رفتارهای او و دیگر انسانها گرتهبرداری میکند تا بتواند رفتار خاص خود را داشته باشد؛ پس «سامانتا» به مرور برای خود و حتی گاهی برای «تئودور» تصمیماتی میگیرد و به تبع تغییراتی را ایجاد میکند که گاهی «تئودور» را خشمگین و گاهی بسیار خوشحال میکند.
آنچه را فیلم “Her” در حدود هشت سال پیش به تصویر کشید، شاید بتوان نمایش هنرمندانهای از روند یادگیری ماشین (Machine learning) دانست؛ الگوریتمهایی که از طریق تحلیل دادههای موجود در زندگی انسان و اغلب طبیعت شکل میگیرند تا بسیاری از خطرات را از جامعه بشری دور کنند و البته گاهی هم موجب احساس خطر شوند!/ ایسنا