سلام آقای خراسان ولی نه اینبار از کنار ضریح؛
سلام بر رئوف
سلام بر آقای حرف های در گوشی
سلام بر شما که هرکجا باشیم دلمان گیر گنبدتان است
میشود نسخه ی ما به دست خودِ خودِ شما نوشته شود؟
آقاجان؛ حال دل هیچکداممان خوب نیست
به چادر خاکیِ مادرتان
حالمان را عوض کنید
دست خالیمان را پر کنید
دلمان به دخیلی خوش است که بسته ایم به تار و پود ضریحتان…
از این فاصله نگاهمان خیره مانده به دستان پر مهرتان که هرچه داریم از لطف پرچم شماست
به رسم ادب میگوییم “السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(ع)”
و دست بر سینه میگذاریم تا دل هایمان را آرام کنید
زیرا فقط هیاهوی حرم شماست که گوشه به گوشه‌اش آرامش بخش قلب هاست…
حالا که دلمان گیر شماست، ضامن ما هم میشوید؟
ما را از هر اندوهی حفظ کنید؛
بر بارگاه نورانی شما، از دور سلام…
