افق جنوب-نیلوفر اسفندیاری: عباس مکاری زاده متولد ۱۳۶۷ در شهر برازجان از فعالان تئاتر و نمایش شهرستان دشتستان و استان بوشهر میباشد.
-در ابتدا لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید.
عباس اسلام پناه هستم معروف به مُکاری زاده که فامیل سابق ما بوده است، پدرم نام فامیلی مان را تغییر داده ولی در جامعه هنری و حتی شهر هم من را بیشتر با نام مُکاری زاده می شناسند.
-کسی را در خانواده الگوی خودتان قرار داده اید؟
صد در صد. خانواده ما از قدیم کارهای هنری انجام می داده اند، بالاخص تعزیه. مادر بزرگ پدرم کار تعزیه انجام می دادند و پس از ایشان پدر و عمویم بانی تعزیه بودند. من از نوزادی در نقش علی اصغر در گهواره بودم و بعدها که بزرگتر شدم در نقش عبدالله و قاسم و … بودم و در ادامه کار تعزیه را با مساجد و گروه های تعزیه ادامه دادم. در واقع شروع کار هنری من با تعزیه بود.
-شما چند خواهر و برادر هستید و آیا آن ها نیز به هنرهای نمایشی علاقه مندند؟
من دو خواهر دارم و آنها نیز کارهایم را دنبال میکنند. از خودم بیشتر مشتاق تماشای کارهای من هستند.
-از چه سالی به صورت حرفه ای شروع به فعالیت هنری کردید؟
از سال ۷۹ که کلاس پنجم بودم، با تئاتر مدارس و نمایش حُجر شروع به کار کردم و نمایش ما اول شد. خاطره ای بامزه تعریف کنم از همین نمایش؛ من در نقش حجر بودم و صحنه ای داشت که با طناب پلاستیکی که روی گردنم بود، از دو طرف می کشیدند که حجر را خفه کنند و همانجا دوستان بسیار در نقش فرو رفته بودند و نزدیک بود که من را خفه کنند. این می توانست پایان کار هنری من باشد.
بعد از همان سال شدیداً به تئاتر علاقه مند شدم و پیگیر بودم. من به فرهنگسرای ارشاد رفتم و با گروه های مختلف تئاتر همکاری می کردم، مخصوصا با استاد عباس زاده که روحشان شاد، ایشان بسیار در انجمن فعال بودند. من از شنبه تا پنجشنبه کلاسهای مختلف هنری در فرهنگسرا را شرکت میکردم. در واقع اولین کار نمایشی حرفه ای خود را سال ۸۴ انجام دادم.
-تاکنون چند اجرا داشته اید و این اجراها چه تاثیری بر مردم شهر داشته است؟
تعداد اجراها را دقیق نمی دانم چون بسیار زیاد هستند. کارهای صحنه ای و خیابانی و میان پرده زیاد بوده اند. اجراها تشویق و تشکر مخاطبان را به همراه داشته اند.
همیشه خانم دلدار در کارها به من کمک می کنند و ما با هم موضوعات اجتماعی را انتخاب می کنیم و علل و راهکارهای موجود را بررسی کرده و در قالب کار در می آوریم. اجراها تاثیر گذار بوده اند و مردم در پایان کار، تشکر می کردند و ما همیشه پیام های مثبت و روحیه بخش مردم را دریافت می کنیم.
-چه چیزی باعث شد به تشکیل گروه هنرهای نمایشی فکر کنید؟
بعد از ۱۶ سال کار، سال ۹۵ و ۹۶ من عضو هیئت امنای انجمن نمایش شدم. در آن سالها گروه ها کند کار می کردند و خیلی از کارها حتی به اجرا هم نمی رسید. نیاز به گروهی فعال احساس می شد و من هم آمادگی نسبی داشتم و موقعیت ایجاد گروه هم بود، استارت ایجاد گروه هنری آرتیسن را ۲۵ مرداد ۹۵ زدیم.
-زندگی هنری چه تاثیری روی زندگی واقعی شما داشته است؟
کار نمایشی به تحلیل زیاد نیازمند است و شما ناخودآگاه هر شیء یا شخص یا تصویری را می بینید مورد تحلیل قرار می دهید.این تمرین موجب می شود که من در مواجهه با چالشهای زندگی واقعی، به یک تحلیل نسبی می رسم و سریع تر به راهکار حل چالش دست می یابم.
-مایلید از برنامه های آینده خود بگویید؟
حتماً
طی دو سال گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا و هم اینکه من پرسنل بیمارستان بودم و مدام شیفت بودم، فرصت نشد که جدی به کار بپردازیم. ما در اواخر سال ۹۸ مجوز اجرای دو کار خیابانی را نیز گرفته بودیم که با شیوع کرونا کار متوقف شد. امسال دو کار خیابانی و یک کار صحنه ای داریم که با یک تیم خوب خبری نیز کار می کنیم . ان شاءالله امسال خبرهای خوبی در پیش داریم.
-خودتان فکر می کنید، چقدر در اجرای نمایش های واقع گرا موفق بودید؟
من بسیار روی کارها حساس هستم، هم به لحاظ دیداری، هم شنیداری و هم تئوری و مطالعه و بازدهی کار برای من بسیار مهم است. با توجه به بازخوردی که از مردم دریافت کردیم من فکر میکنم که تاکنون موفق بوده ایم.
-قطعاً با مشکلات زیادی مواجه بوده اید، این مشکلات را با ما درمیان می گذارید؟
طی این پنج سالی که ما گروه آرتیسن را تشکیل داده ایم، هیچ حمایتی نه مادی و نه معنوی از مسئولین دریافت نکرده ایم. نه تنها حمایت نبوده است بلکه بارها مانع تراشی کرده اند و سعی در توقف کارها داشته اند. دوستان تئاتری نیز در این سنگ اندازی ها، به هر روشی که می توانستند کوتاهی نکردند. من به شخصه از ارشاد و مسئولین انجمن نمایش و… بابت توقف کار تماسهای متعددی دریافت کرده ام.
-آیا این حمایت نشدن ها و بی مهری های مسئولین باعث شد که دلسرد شوید؟
قبل از تشکیل گروه در مراحل مختلف کمی دلسردی داشتم، اما بعد از تشکیل گروه من به خودم قول دادم که هر اتفاقی که بیفتد من کار را ادامه دهم.
-چه انتظاری از مسئولین دارید؟
ان شاء الله امسال بنده توقع دارم بطور واقع مجموعه شهرداری، شورای شهر و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دشتستان ما را یاری کنند تا شعار فرهنگ سازی را به واقع به عمل فرهنگ سازی تبدیل کنیم و بتوانیم با بودجه ی خوب فرهنگی که شهر ما دارد گام های موثری در راستای ارتقای فرهنگ عمومی شهرمان برداریم.
-چه افقی برای هنرهای نمایشی برازجان در ده سال آینده می بینید؟
صد در صد روشن است. ما چند گروه خوب داریم که می توانند فراخوان بزنند، هنرجو بگیرند، استعدادهای جدید را کشف کنند و پرقدرت کار کنند. گروه های نمایشی ما توان پوشش اجراها در سراسر استان را دارند و این معرف شهر ما و هنرمندان شهر ماست.
-به کسانی که به هنر و بازیگری علاقه مندند چه پیشنهادی می دهید؟
من همیشه این توصیه را به افراد میکنم که درمورد تئاتر تحقیق کنند و مطالعه داشته باشند تا بدانند تئاتر و صحنه از آنها چه می خواهد. تئاتر از سخت ترین هنرهاست و تا در آن سختی نکشید به هدف نخواهید رسید. به تمرین و مطالعه و مشاهده فیلم ها و نمایشها به صورت روزانه نیازمند است و اگر روزانه تکرار نشوند در جایی کم خواهند آورد.
مهمترین نکته ای که پس از تمرین و تحقیق و مطالعه باید رعایت کنند، حفظ اخلاق است. چون هنر بدون اخلاق به جایی نخواهد رسید. شما بهترین بازیگر هم باشید ولی اخلاق نداشته باشید، کسی شما را کنار نمی زند، اما خود به خود حذف خواهید شد.
-پدر و مادر ها دورادور درمورد فضاهای هنری حرف و حدیث هایی را شنیده اند و با توجه به همان ها اجازه ورود فرزندانشان به فضاهای هنری را نمی دهند، آیا شما فضاهای هنری را امن می دانید؟
فاصله افراد در مجموعه هنری کم هست، حفظ اخلاق در اینجا کارساز خواهد بود. وقتی شما مشغول فعالیت هنری هستید و درگیر و عاشق کار هستید، فرقی نمی کند چه کسی مقابل شما بازی می کند، شما کار خود را انجام خواهید داد، قرار نیست اتفاق دیگری غیر از هنر بیفتد. ولی از نظر من جای نگرانی نیست، بلکه کمک کننده خواهد بود، قدرت تحلیلی که تئاتر به افراد می دهد، حل معضلات زندگی را برای افراد آسانتر خواهد کرد و سریع به نتیجه خواهند رسید.
-ممنون از وقتی که در اختیار ما قرار دادید، در پایان اگر صحبتی با مخاطبان دارید بفرمایید.
ان شاالله امسال از لحاظ هنری و تئاتری سال خوبی باشد هم برای شهر و هم گروه آرتیسن و هم رسانه افق جنوب. بطور خاص از خانم دلدار و هانا خانم آویژگان اعضای اصلی گروه آرتیسن و تمامی کسانی که در این سال ها با ما همکاری داشتند تا گروه هنری آرتیسن به اینجا برسد، کمال تشکر را دارم. و تشکر ویژه میکنم از رسانه افق جنوب که همیشه در کارها همراه بوده اند. بسیار سپاسگزارم.
خداقوت