اندر احوالات همایش: این بوی روح پرور از آن خوی دلبر است

به همایشی دعوت شدم. همایش دشتستان، آینده و پیشرفت.
گفتند قرار است این همایش فضای گفتمان نخبگانی ایجاد کند و مشکلات و مسائل شهرستان را در کوتاه ترین زمان ممکن مرتفع نماید.
گفتیم : “بوی بهشت میگذرد یا نسیم دوست؟؟”
پرسیدیم مکانش کجاست؟
گفتند : دانشگاه آزاد دشتستان .
گفتیم : “این بوی روح پرور از آن خوی دلبر است.”
اندر احوالات همایش بگویم اینک؛
نان ها پخته شد (اشاره دو پهلو به نقشه کشیدن و پخت نان نازک در همایش) ، سخنرانی ها ایراد شد، تصاویر اخذ شد، تندیس ها دریافت شد و پست ها ابقاء شد. الحمدالله که از همه چیز یاد شد….
گفتند: ” گل در بر و می در کف و معشوق به کام است *** سلطان جهانم به چنین روز غلام است.”
پرسیدیم: پس مشکلات شهرستان چه شد؟
گفتند: “عشق را به صبوری دوا کنیم.”
گفتیم : پس مشکلات دانشگاه آزاد دشتستان چه شد؟
گفتند : ” ما را چه غم امروز که معشوق به کام است *** عالم به مراد دل و اقبال غلام است.”
“صیدی که دل خلق جهان بود به دامش ***
المنت لله که امروز به دام است.”
گفتیم : ” یکی روستایی سقط شد خرش *** علم کرد بر تاک بستان سرش.
جہاندیدہ پیری بر او برگذشت *** چنین گفت خندان به ناطور دشت.
مپندار جان پدر کاین حمار ***
کند دفع چشم بد از کشتزار.
که این دفع چوب از سر و گوش خویش *** نمی کرد تا ناتوان مرد و ریش.
چه داند طبیب از کسی رنج برد *** که بیچاره خواهد خود از رنج مرد؟”